മുന്നിൽ തണുത്ത് മരവിച്ച ശരീരം..
പിന്നിൽ ജീവന്റെ അവസാനശ്വാസം പിടിച്ചു വെക്കാൻ ഉള്ള ഓട്ടം
കോവൂരിൽ റോഡ്‌ മുറിച്ചു കടന്നു ഡിവൈഡറിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരേ സമയം എന്റെ മുന്നിലൂടെയും പിന്നിലൂടെയും കടന്നു പോയ രണ്ടു ആംബുലൻസുകൾ.
ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടവസ്ഥകളെ ഒരുമിച്ചു കാണിച്ചു തന്നതു ഒരു പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സിലെ ആവശ്യമില്ലാത്ത ചിന്തകളെ ഒഴിവാക്കാനായിരിക്കാം. എത്ര ഓടി പിടഞ്ഞാലും അവസാനം ഇത്രയേ ഉള്ളൂ എന്ന ഓർമ്മപെടുത്തൽ.
തിങ്കളാഴ്ച വൈകുന്നേരം മാവൂർ റോഡിൽ നല്ല തിരക്ക്. എല്ലാവരും ഓട്ടത്തിൽ ആണ്. അതിനിടയിലേക്ക് സൈറണ്‍ മുഴക്കി വന്ന ആംബുലൻസ്. അകത്തേക്കോ പുറത്തേക്കോ എന്നറിയാത്ത ഏതോ ജീവൻ അതിൽ പിടയുന്നുണ്ടാകും. നോക്ക് കുത്തി പോലെ നില്ക്കുന്ന ഹോം ഗാർഡ് . അപ്പുറത്തെ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വണ്‍ വേയിലേക്ക് താല്കാലിക ഡിവൈഡർ എടുത്തു മാറ്റി ആംബുലൻസിനെ മുന്നോട്ടു വിടാം. പക്ഷെ ആരും അതിനു ശ്രമിച്ചില്ല. അതിനിടയിൽ വണ്ടികൾ അനങ്ങി തുടങ്ങി , വേഗം മുന്നോട്ടെടുത്ത ആംബുലൻസിനു മുന്നിൽ ഒരു സ്വിഫ്റ്റ് കാറിനുള്ളിൽ രണ്ടു ന്യൂ ജെൻ പയ്യൻസ്. ആംബുലൻസിലെ സഹായി അതിന്റെ വാതിലിനടിച്ചു ശബ്ദമുണ്ടാക്കുമ്പോൾ കാർ മാറ്റാതെ തന്നെ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്നു അവർ.. എന്തായാലും അവർ ഒന്ന് മാറിയപ്പോൾ വേഗം മുന്നിലെക്കെടുത്തു പോയി ആംബുലൻസ്. ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിന്ന ഹോം ഗാർഡിനോട് എന്ത് ചെയ്യാൻ നില്കുകയാണ് എന്നു ചോദിക്കണം എന്ന് തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും ഒരു ഓട്ടോക്കാരനെ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കാൻ അയാൾ റോഡിലെക്കിറങ്ങി.
മറ്റൊരു ദിവസം രാവിലെ പൊറ്റമ്മൽ ജങ്ക്ഷൻ കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ബസിനു പിറകിൽ ആംബുലൻസ് സൈറണ്‍ . രണ്ടു ബസ്സുകൾ തമ്മിലുള്ള സമയവ്യത്യാസം ഒന്നോ രണ്ടോ മിനിറ്റ് മാത്രം ആണ് എങ്കിലും ആംബുലൻസ് കണ്ട ഡ്രൈവര് ബസ്‌ ഒതുക്കിയിട്ടു അതിനു പോകാൻ വഴി ഒരുക്കി. പക്ഷെ മുന്നിലെ കാറുകാരൻ , അയാൾക്ക് ഇതിനെക്കാൾ വലിയ തിരക്കാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു സൈഡ് കൊടുത്തില്ല. ഇത് കണ്ടപ്പോൾ ആംബുലൻസ് എന്ന ഷോർട്ട് ഫിലിം എനിക്ക് ഓർമ വന്നു .
എന്താണ് എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ ആയതു?
ഒന്ന് സൈഡ് കൊടുത്താൽ ഒരു ജീവൻ രക്ഷിക്കാം..എന്നിട്ടും!!!
പിന്നിൽ ജീവന്റെ അവസാനശ്വാസം പിടിച്ചു വെക്കാൻ ഉള്ള ഓട്ടം
കോവൂരിൽ റോഡ്‌ മുറിച്ചു കടന്നു ഡിവൈഡറിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരേ സമയം എന്റെ മുന്നിലൂടെയും പിന്നിലൂടെയും കടന്നു പോയ രണ്ടു ആംബുലൻസുകൾ.
ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടവസ്ഥകളെ ഒരുമിച്ചു കാണിച്ചു തന്നതു ഒരു പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സിലെ ആവശ്യമില്ലാത്ത ചിന്തകളെ ഒഴിവാക്കാനായിരിക്കാം. എത്ര ഓടി പിടഞ്ഞാലും അവസാനം ഇത്രയേ ഉള്ളൂ എന്ന ഓർമ്മപെടുത്തൽ.
തിങ്കളാഴ്ച വൈകുന്നേരം മാവൂർ റോഡിൽ നല്ല തിരക്ക്. എല്ലാവരും ഓട്ടത്തിൽ ആണ്. അതിനിടയിലേക്ക് സൈറണ്‍ മുഴക്കി വന്ന ആംബുലൻസ്. അകത്തേക്കോ പുറത്തേക്കോ എന്നറിയാത്ത ഏതോ ജീവൻ അതിൽ പിടയുന്നുണ്ടാകും. നോക്ക് കുത്തി പോലെ നില്ക്കുന്ന ഹോം ഗാർഡ് . അപ്പുറത്തെ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വണ്‍ വേയിലേക്ക് താല്കാലിക ഡിവൈഡർ എടുത്തു മാറ്റി ആംബുലൻസിനെ മുന്നോട്ടു വിടാം. പക്ഷെ ആരും അതിനു ശ്രമിച്ചില്ല. അതിനിടയിൽ വണ്ടികൾ അനങ്ങി തുടങ്ങി , വേഗം മുന്നോട്ടെടുത്ത ആംബുലൻസിനു മുന്നിൽ ഒരു സ്വിഫ്റ്റ് കാറിനുള്ളിൽ രണ്ടു ന്യൂ ജെൻ പയ്യൻസ്. ആംബുലൻസിലെ സഹായി അതിന്റെ വാതിലിനടിച്ചു ശബ്ദമുണ്ടാക്കുമ്പോൾ കാർ മാറ്റാതെ തന്നെ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്നു അവർ.. എന്തായാലും അവർ ഒന്ന് മാറിയപ്പോൾ വേഗം മുന്നിലെക്കെടുത്തു പോയി ആംബുലൻസ്. ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിന്ന ഹോം ഗാർഡിനോട് എന്ത് ചെയ്യാൻ നില്കുകയാണ് എന്നു ചോദിക്കണം എന്ന് തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും ഒരു ഓട്ടോക്കാരനെ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കാൻ അയാൾ റോഡിലെക്കിറങ്ങി.
മറ്റൊരു ദിവസം രാവിലെ പൊറ്റമ്മൽ ജങ്ക്ഷൻ കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ബസിനു പിറകിൽ ആംബുലൻസ് സൈറണ്‍ . രണ്ടു ബസ്സുകൾ തമ്മിലുള്ള സമയവ്യത്യാസം ഒന്നോ രണ്ടോ മിനിറ്റ് മാത്രം ആണ് എങ്കിലും ആംബുലൻസ് കണ്ട ഡ്രൈവര് ബസ്‌ ഒതുക്കിയിട്ടു അതിനു പോകാൻ വഴി ഒരുക്കി. പക്ഷെ മുന്നിലെ കാറുകാരൻ , അയാൾക്ക് ഇതിനെക്കാൾ വലിയ തിരക്കാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു സൈഡ് കൊടുത്തില്ല. ഇത് കണ്ടപ്പോൾ ആംബുലൻസ് എന്ന ഷോർട്ട് ഫിലിം എനിക്ക് ഓർമ വന്നു .
എന്താണ് എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ ആയതു?
ഒന്ന് സൈഡ് കൊടുത്താൽ ഒരു ജീവൻ രക്ഷിക്കാം..എന്നിട്ടും!!!
