നേരം കെട്ട നേരത്തെ ചില (പ്രണയ) ചിന്തകള്‍

അരങ്ങും ആരവവും ഒഴിഞ്ഞു. പ്രണയം കൊണ്ടാടിയ  സോഷ്യൽ  നെറ്റ്‌വർക്ക് പേജുകൾ  ഒഴിഞ്ഞ പൂരപറമ്പ് പോലെ ആയി. പ്രണയത്തെ  കുറിച്ച് വാ തോരാതെ പറഞ്ഞവർ  ഒന്നും ഫെബ്രുവരി പതിനാലിനു  ശേഷം പ്രണയിക്കുന്നില്ലേ ആവോ? എന്തായാലുംചില പോസ്റ്റുകളും വാർത്തകളും കാണുമ്പോള്‍ " കാതലുക്ക് കണ്കൾ  ഇല്ലൈ യാരോ സൊന്നാനെ, മൂളയ് കൂടേ ഇല്ലൈ എന്ട്രു സൊന്നേന്‍ നാനെ " എന്ന തമിഴ് പാട്ട് ഓർമ  വരും.

ഐഡിയയും എസ് ബി ഐ ലൈഫും പരസ്യങ്ങളിലൂടെ  പ്രണയത്തിനു പ്രായമില്ല എന്നു കൊട്ടിഘോഷിക്കുംമ്പോഴും പ്രണയ ദിനത്തില്‍ പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് എഴുതിയവരെല്ലാം ഒരു ചതുരവടിവില്‍  പിങ്ങുകളും ഉമ്മകളും , ഇ കാർഡ്‌ , ഇ ഗിഫ്ടുകളും മാത്രം ആയി ഒതുങ്ങുന്ന പ്രണയത്തെ ഓർത്തു പരിതപിച്ചു. നമ്മുടെ കാഴ്ചകള്‍ എല്ലാം ഒരു   ചതുരത്തില്‍  മാത്രം ആയി ഒതുങ്ങുമ്പോള്‍ പ്രണയം മാത്രം വിശാലം ആകണം എന്ന് വാശിപിടിക്കാമോ?

പ്രണയദിനത്തിൽ    തന്‍റെ പ്രണയിനിക്ക് ഇഷ്ടപെട്ട,അവൾ  ഒരു പാട് തിരഞ്ഞു നടന്നിട്ടും കിട്ടാത്ത ഗാനങ്ങളുടെ കരോക്കേ ഉറക്കമിളച്ചിരുന്നു ഡൌൺലോഡ് ചെയ്തു സി ഡി ആക്കി പ്രണയദിനസമ്മാനം കൊടുത്ത ഒരു പ്രണയിതാവിനെ കണ്ടപ്പോൾ , യഥാർത്ഥ പ്രണയം  നമ്മുടെ  ഇടയിൽ  നിന്നും എങ്ങും പോയില്ല എന്ന്  അറിയുമ്പോൾ  കുഴപ്പം നമ്മുടെ കാഴ്ചക്കല്ലെ എന്ന് തോന്നി പോകുന്നു.ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഒരു പാട്ആഗ്രഹിച്ച ആ സമ്മാനം കിട്ടിയപ്പോൾ   അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഉമ്മ വെക്കുമ്പോൾ  അവളുടെ കവിളിലൂടെ ഒഴുകിയ കണ്ണുനീരിൽ  പ്രതിഫലിച്ചത് അവന്റെ കണ്ണിലെ സ്നേഹത്തിന്റെ  കെടാവിളക്കുകൾ  ആയിരിക്കും

'There are times when it's better to choose to love a person in silence, for in silence you will find no rejection' അജ്ഞാതൻ  ആയ ഏതോ നിശബ്ദ പ്രണയിനി നിരാസനം പേടിക്കുന്നവർക്ക് നിശബ്ദമായും പ്രണയിക്കാം എന്ന് പറയുമ്പോൾ ,  അരികിൽ  അണയാതെ ദൂരെ മാറി നിന്ന്  കൃഷ്ണനെ പൂജിച്ച ഗോപികയുടെ സ്നേഹവും വേദനയും കൃഷ്ണാ നീയെന്നെ അറിയില്ല എന്ന  കവിതയിലൂടെ സുഗതകുമാരി വരച്ചു കാണിക്കുമ്പോൾ  , അറിയുന്നു ഗോപികേ നിന്നെ ഞാൻ   നീ നിന്നെ  അറിയുന്നതിനേക്കാളുമാധികമായി എന്ന് അയ്യപ്പ പണിക്കർ  മറുപടി പറയുമ്പോൾ   പ്രണയം നിശബ്ദം ആയാലും ശക്തം തന്നെ എന്ന് മനസിലാക്കാം


പ്രണയിതാക്കളേക്കാൾ  പ്രണയത്തിന്റെ പിരിമുറുക്കം കൂടുതൽ   അനുഭവിക്കുന്നവർ  അവർക്കിടയിലെ ഹംസം ആണെന്നാണ്   എന്നാണ്  തോന്നുന്നത് .സന്ദേശം കൃത്യ സമയത്ത് ആരുടേയും കണ്ണിൽ  പെടാതെ കൃത്യ സ്ഥലത്ത്    എത്തിക്കാൻ  വേണ്ടി പെടുന്ന പാട്  കുറച്ചൊന്നുമല്ല. കുറെയേറെ പ്രണയങ്ങൾക്ക് ഹംസവും കാവല്ക്കാരിയും ആയ അനുഭവിച്ചതിന്റെ  വെളിച്ചത്തിൽ  പ്രണയിക്കുകയെ വേണ്ട എന്ന ഒരു തീരുമാനം മനസ്സിൽ  ഉറഞ്ഞു കൂടി.പിന്നീടെപ്പോഴോ പ്രണയത്തിന്റെ ഇടവഴിയിലേക്ക് അറിയാതെ നടന്നെത്തിയപ്പോളും കഥകളിലും കവിതകളിലും വായിച്ചറിഞ്ഞ പ്രണയതീവ്രത സെൻസെരിംഗ്  കഴിഞ്ഞു കയ്യിലെത്തുന്ന കത്തുകളിൽ   ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നാലു  വർഷത്തിനിടയിലെ രണ്ടു കൂടികാഴ്ചകളിൽ  ചെമ്പകത്തിന്റെയും ഇലഞ്ഞിയുടെയും പ്രണയഗന്ധവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ആദ്യ കൂടികാഴ്ചക്ക് ഇന്ത്യൻ കോഫീ ഹൗസിലെ  കാപ്പിയുടെ മണമായിരുന്നു. രണ്ടാമത്തേതിന് എനിക്കൊട്ടും ഇഷ്ടമില്ലാതിരുന്ന സിഗരിറ്റിന്റെ മണവും. ഒരു പക്ഷെ തീവ്രത  അറിയാത്തതിനാല്‍ ആകാം വീട്ടുകാർ ,ജാതി  എന്നിവയുടെ  മുന്നിൽ  പരാജയപെട്ടു ഇവരെ ഒന്നും എതിർത്ത്  ജീവിക്കാൻ  കഴിയില്ല എന്ന്  പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ  ഇടനെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന വേദന  ഉണ്ടാകാതിരുന്നത്.